la tigre e la neve

tam da bu havalarda tekrar izlenmesi gerekendir. daha önce izlemeyenler altyazılı izlerlerse daha fazla verim alırlar. zira dünyanın en berbat dublajına sahiptir.
nicoletta braschi bu filmde de roberto benigni'nin ilham kaynağıdır. her sahnesiyle lezizdir.

ırak ve savaş teması işleniyor gibi yansısa da asil bir telaşın kucağındaki sakin anlatım, komedi unsurlarıyla harmanlanırsa, absürt bir anlatım da üzerine eklenirse tadından yenmezmiş bunu görüyoruz. yer yer gülüp yer yer hüzünlenemeden tekrar kahkahaları basıyoruz. en dramatik olayı bile işleyiş biçimi alışılagelmedik bir tarzda. olağan dışılık unsuru var bir kere. ne aşkı, ne yaşantısı, ne de başına gelenler böyle olamaz bir adamın dedirtiyor. dedirtiyor ama inandırıyor da. öyle büyülü, öyle güzel. amanın da amanın bu filme.